jueves, 26 de abril de 2012

A guerrilla libera a lexislador detido en Odisha.




correovermello-noticias
Nova Delhi, 26.04.12
Axencias noticiosas dan conta da liberación por parte da guerrilla naxalita do membro da Asamblea Lexislativa  do Estado de Orissa, Jhina Hikaka,(37) retido por espacio de 33 dias para reclamar a liberación de membros de organizacions de masas detidos pola policia e o fin da represion gubernamental.
Jhina Hikaka foi liberado despois de negociacions coas autoridades, que teñen liberado a 27 detidos e baixo o compromiso de renunciar a seu escano polo partido BJD, siñala a BBCnews, que cita fontes maoístas. A axencia PTI informa que o político foi recibido con mostras de apoio no seu pobo natal do distrito de Korapur. Hikaka que foi sometido a un xuizo popular, afirmou que foi ben tratado polos naxalitas.
Asi mesmo a  TNN da conta dun ataque guerrilleiro en Maharashtra no que habrian morto dous persoas e outras dez atopanse desaparecidas. Os maoístas teñen reclamado a saida das forzas do CRPF e o fin das operacións de rastreo, siñala a televisión.
 

sábado, 21 de abril de 2012

Novos ataques da guerrilla naxalita en Chhattisgarh



correovermello-noticias
Nova Delhi, 21.04.12
Nun reporte da axencia chinesa Xinhua dase conta da detención por un pelotón guerrilleiro dun funcionario da recaudación do distrito Sukma en Chhattisgarh. Na acción morreron dous gardas de seguridade. Fontes da policia afirman que se atopa retido na zona boscosa de dificil acceso no distrito de Bastar.
Tamen informase dun ataque, onte, a un convoy dun lexislador do partido BJP e outro recaudador, no que morreron tres persoas.

Maoístas reteñen a lexislador de Odisha.



correovermello-noticias
Nova Delhi, 21.04.12
Según informa un reporte da axencia IANS os guerrilleiros naxalitas que reteñen ao lexislador do Estado de Odisha, Jhina Hikaka, dende hai tres semans, rexeitaron a oferta gubernamental de liberación de tan só 25, dos 29 presos políticos, na sua maioria membros da Chasi Mulia Adivasi Sangh  (CMAS) e anuncio que seria xusgado nun Tribunal do Pobo o vindeiro 25 de abril.
Nun comunicado asinado polo dirixente naxalita, camarada Daya, acusase ao goberno de non ter feito nada para resolver a situación, que só podese resolver coa liberación de todo-los presos. Asi mesmo esixiu o fin das accions contra a guerrilla.
Hikaka,  representante pola circunscripción Laxmipur, foi retido por ordes do Comité Especial zonal do Partido Comunista da India (maoísta),  na sua casa do distrito de Koraput, fronteira de Andhra-Odisha.
Según o mesmo reporte hai perto de 150 membros da CMAS nas cadeas a espera de xuizo.

viernes, 20 de abril de 2012

Incontro ad Hyderabad si concentra su Green Hunt
 e la crisi economica

Apr 19, 2012, IANS

Hyderabad: il gruppo di resistenza Fronte Democratico Rivoluzionario (RDF), alla sua prima conferenza qui il 22-23 APRILE, chiederà la fine dell’Operazione Green Hunt anti-maoista e discuterà su come trasformare l'attuale crisi economica del paese in una occasione rivoluzionaria .

Più di 300 delegati provenienti da tutta l'India, tra cui la scrittrice e attivista Arundhati Roy, lo storico Bhattacharya Amit, la moglie del leader maoista Tusharkanti Bhattacharya di Soma Sen e lo studioso Dalit Anand Teltumbde, saranno presenti al raduno. Alla due giorni della manifestazione, che comprende un corteo e un incontro pubblico, l'RDF farà pressione per il ritiro delle forze paramilitari nella regione del Bastar nel Chhattisgarh.

Due documenti centrali saranno presentati durante l'evento sulla trasformazione della crisi economica in un'opportunità rivoluzionaria dando una svolta decisiva ai movimenti popolari per i diritti su 'jal-Jangal-Zameen' (acqua, foreste e terreni), ed evidenziando gli eccessi che vengono commessi sugli adivasi, come parte dell'Operazione Green Hunt, come ha riferito all’agenzia IANS il leader dell'Associazione degli scrittori rivoluzionari del Varavara Rao.

"Con il dispiegamento di centinaia di migliaia di paramilitari nello Jharkhand, Bihar, stato dell'Odisha, Chhattisgarh, Maharashtra, Bengala, ecc, le classi dirigenti stanno cercando di schiacciare il movimento rivoluzionario. Centinaia di persone sono state assassinate dalle forze militari di questa guerra di predoni, mentre centinaia di migliaia di persone sono state costrette a fuggire via dalle loro case", dice un comunicato dell’RDF.

L'RDF è nata nel 2005 dalla fusione dell’“All India People’s Resistance Forum” e lo “Struggling Forum for People’s Resistance”. Il gruppo ha lo scopo di intensificare la lotta anti-feudale e anti-imperialista per instaurare una nuova società democratica, migliorare il coordinamento tra i movimenti popolari e dare loro la forma di una lotta organizzata e resistenza unitaria.

viernes, 13 de abril de 2012

21 aprile Incontro preparatorio per la Conferenza Internazionale a sostegno della guerra popolare in India

 
 
 
 
Diversi comitati hanno confermato la loro partecipazione all’incontro preparatorio per la conferenza internazionale di sostegno all’India, questa è una cosa buona, l’internazionalismo non è una parola, ma richiede azioni coordinate nel mondo.

Il comitato internazionale di sostegno è un’arma di questa attività, che tutti possono prendere nelle proprie mani.

Invitiamo tutti i sostenitori della guerra popolare in India, tutti i rivoluzionari e le organizzazioni antimperialiste a contribuire alla costruzione di questa conferenza come lotta contro l’imperialismo, il regime indiano e l’operazione Caccia Verde

Comitato internazionale

Liberan a cidadan italiano retido no estado de Orissa.



Nova Delhi, 12.04.12 / BBC news.
Rebeldes maoístas, en India, puxeron en liberdade a un guía turístico italiano que retiveron, fai un mes, no estado de Orissa.  O rehén, Paolo Bosusco, acusado polos maoístas de organizar "safaris da pobreza" foi entregado a un mediador do goberno.
A súa liberación prodúcese tras unha decisión das autoridades de poñer en liberdade á esposa dun líder maoísta que estaba en prisión.
Outro home, retido xunto a Bosusco, foi deixado libre fai tres semanas.
Estímase que estes son os primeiros estranxeiros raptados pola guerrilla maoísta.
Os rebeldes naxalitas aínda manteñen retido a un político de Orissa que raptaron nun incidente separado, fai un mes.

domingo, 1 de abril de 2012

Os millonarios na India: Coidado coa “doutrina do chorro”



Os millonarios na India: Coidado coa “doutrina do chorro”
Arundhati Roy / Financial Times
Traducido para o CEPRID (www.nodo50.org/ceprid) por DSM

É unha casa ou un fogar? Un templo para a nova India, ou un almacén para as súas pantasmas? Desde que Antilla instalouse en Altamount Rd, Mumbai, exudando misterio e ameaza, as cousas non volveron a ser as mesmas. “Xa chegamos”, dicíame o amigo que me levou ata alí, “mostra os teus respectos ao noso novo dirixente”.
Antilla pertence ao home máis rico de India, Mukesh Ambani. Xa lera algo respecto diso: a vivenda máis custosa xamais construída, 27 pisos, tres heliportos, nove ascensores, xardíns colgantes, salóns, invernaderos, gimnasios, seis plantas de aparcamiento e 600 sirvientes. Nada me había preparado para o céspede en vertical —unha muralla de herba encostada a un vasto enrexado metálico. O céspede secouse nalgunhas placas, algúns pedazos desprendéronse en forma de rectángulos definidos. Claramente, o sistema de rego por goteo non funcionara.
Pero o “chorro” si. Por iso nunha nación de 1.200.000 habitantes, os bens das 100 persoas máis ricas equivalen a un cuarto do produto interior bruto. Nas rúas dise (e tamén no New York Estafes), ou se adoitaba dicir, que os Ambanis non viven en Antilla. Quizais estean aí agora, pero a xente aínda rumorea sobre pantasmas e mala sorte, vastu e feng-shui. Creo que a culpa é toda de Marx. O capitalismo, dixo, “…conxurou tan enormes medios de produción e intercambio que é como o feiticeiro que xa non é capaz de controlar os poderes do mundo de tebras que creou cos seus encantamentos”.
Na India, os 300 millóns de persoas que pertencemos á nova clase media post-reforma —o Mercado— vivimos parede con parede cos 250.000 campesiños que se suicidaron angustiados pola débeda, e cos 800 millóns que se viron empobrecidos e desposeídos para facernos espazo a nós. E que sobreviven con menos de 50 céntimos de dólar ao día.
A fortuna persoal do señor Ambani supera os 20.000 millóns de dólares. Controla a maioría das accións de Reliance Industries Limited (RIL), unha compañía cunha capitalización de mercado de 47.000 millóns de dólares e unha variedade de intereses en distintos negocios. RIL ten o 95% das accións de Infotel, quen fai unhas semanas comprou a maior parte dun grupo mediático que controla varias canles televisivas de noticias e entretenimiento. Infotel posúe a única licenza de emisión 4G do país. Tamén é dona dun equipo de cricket.
RTL é só una no puñado de corporacións, algunhas controladas por familias, outras non, que gobernan a India. Outras son Tata, Jindal, Vedanta, Mittal, Infosys, Essar, e Reliance (ADAG), cuxo dono é o irmán de Mukesh, Anil. A súa competición en crecemento chegou a Europa, Asia central, África e Latinoamérica. Os Tata, por exemplo, dirixen máis de cen compañías en oitenta países. Son unha das maiores compañías do sector privado na India.
Desde que a posesión cruzada de negocios non se ve restrinxida polas regras de “a doutrina do chorreo”, canto máis teñas, máis podes ter. Mentres tanto, un escándalo tras outro mostrou, en cada doloroso detalle, como as corporacións compran políticos, xuíces, burócratas e medios de comunicación, baleirando de contido a democracia pero mantendo os seus rituais. Enormes reservas de bauxita, mineral de ferro, petróleo e gas natural, todo iso por valor de billóns de dólares, son vendidos ás corporacións por unha miseria, desafiando incluso a lóxica retorta do libre mercado. Carteis de políticos corruptos e corporacións conspiraron para subestimar a cantidade de reservas e o valor de mercado real dos bens públicos, o que leva a un desvío de miles de millóns de dólares do erario. Logo está a apropiación de terras —o desprazamento forzado de de poboacións, de millóns de persoas de cuxas terras estar apropiando o Estado para entregalas a mans privadas (o concepto de inviolabilidad da propiedade privada moi raras veces aplícase á propiedade dos pobres). Déronse revoltas populares, moitas delas utilizando armas. O goberno anunciou que empregará ao exército para acalalas.
As corporacións teñen a súa propia e sutil estratexia para gestionar o descontento. Cunha minúscula porcentaxe dos seus beneficios levantan hospitais, institucións e organizacións educativas, que financian ONGs, academias, xornalistas, artistas, cineastas, festivales literarios e ata movementos de protesta. É unha forma de usar a caridade para atraer aos creadores de opinión á súa esfera de influencia. Ou infiltran a normalidad, colonizan a orde cotiá, de maneira que desafialo parece tan absurdo (ou tan esotérico) como desafiar a propia “realidade”. De aquí é sinxelo e inmediato chegar ao “non hai alternativa”.
Os Tata gestionan dous das maiores institucións de caridade da India (doaron 50.000 dólares a esa necesitada institución que é a Harvard Business School). Os Jindal, cunha gran cantidade de accións en minería, metais e enerxía, gestionan a Jindal Jindal Global Law School, e en breve inaugurarán a Jindal School of Government and Public Policy Financiada polos beneficios do xigante do software Infosys, a New India Foundation outorga premios e becas a científicos sociais.
E unha vez solucionada a xestión do goberno, a oposición, os tribunais, a opinión e os medios liberais, só queda o asunto de como tratar o crecente descontento, a ameaza do “poder popular”. Como se domestica iso? Como converter manifestantes en mascotas? Como baleirar de contido a furia do pobo e conducila a calellos sen saída? O movemento indio anticorrupción dirixido por Anna Hazare, mayormente nacionalista e composto por clases medias, é un bo exemplo diso. Un campaña a tempo completo desde os mass-media dominados polas corporacións proclamouse como “a voz do pobo”. Esixía unha lei que socavaba as últimas migajas de democracia. A diferenza do movemento Occupy Wall Street, non se pronunciou en contra das privatizaciones, os monopolios corporativos ou as “reformas” económicas. Os seus principais apoios nos medios conseguiron desviar con éxito a atención dos grandes escándalos de corrupción corporativa e empregaron o desprezo popular cara aos políticos para demandar a retirada de poderes concretos do goberno, para facilitar máis reformas e privatizaciones.
Tras dúas décadas destas “reformas” e dun potente crecemento pero sen xeración de emprego, a India mantén máis menores desnutridos que calquera país do mundo, e máis pobres en oito dos seus estados que os que suman os 26 países do África subsahariana. E agora estase achegando a crise financeira internacional. A media de crecemento se ha esborrallade ata o 6,9 %. O investimento desde o estranxeiro diminúe.
Os auténticos sepultureros do capitalismo, parece ser, non son os proletarios revolucionarios de Marx, senón os seus propios e ilusorios cardeais, que converteron a ideoloxía en fe. Parecen sufrir dificultades para comprender a realidade ou aprender a lección do cambio climático, que di, simplemente, que o capitalismo (cinluyendo a variante chinesa) está destruíndo o planeta.
O “rego por goteo” fallou. Agora o “sistema a barullo” tamén está en problemas. Segundo van aparecendo as primeiras estrelas no ceo cada vez máis escuro de Mumbai, gardas con almidonadas camisas brancas e walkie-talkies xorden desde as portas prohibidas de Antilla. Os focos ilumínanse. Quizá é a hora de que as pantasmas saian a xogar.

Arundhati Roy é a autora de “O deus das pequenas cousas”. Hernewestbookis ‘BrokenRepublic’